Απ’ το χωριό μου κινώ μια μέρα
μ’ ευχές του γέρου μου και της γριάς
και φορτωμένος με χίλιες έννοιες
το δρόμο πήρα της ξενιτειάς.

Κουράστηκα, όμως κουράστηκα
ψωμί να τρώω στα ξένα,
τα ξένα που δεν τα μπορώ
δεν τα ‘χω μαθημένα.

Απ’ το χωριό σε ξένο τόπο
κι από τη μάνα μου στη μητριά
μα ανάθεμα σε αχ, μαύρη φτώχια
που ξενιτεύονται τα παιδιά.

Κουράστηκα, όμως κουράστηκα
ψωμί να τρώω στα ξένα,
τα ξένα που δεν τα μπορώ
δεν τα ‘χω μαθημένα.