Αχ να μπορούσα, να μπορούσα
μ’ άλλη καρδιά και μ’ άλλα μάτια
σαν ένα ξένο να σε δω
και στο εξής ότι κι αν κάνεις
να μη με νοιάζει, να μην πονώ.

Μα όμως κάτι μέσα μου
μου λέει που θα πας,
εδώ που πόνεσες, εδώ που δάκρυσες
εδώ θα μείνεις π’ αγαπάς.

Αχ να μπορούσα, να μπορούσα
την πόρτα πίσω μου να κλείσω
και σ’ άλλα χέρια να βρεθώ
και στο εξής ποια θ’ αγαπήσεις
να μη με νοιάζει, να μην ρωτώ.

Μα όμως κάτι μέσα μου
μου λέει που θα πας,
εδώ που πόνεσες, εδώ που δάκρυσες
εδώ θα μείνεις π’ αγαπάς.