Είναι απλά ένα ακόμη άγνωστο πρόσωπο, ένα ακόμη άγνωστο όνομα,
με το μικρό τατουάζ κάτω από το στήθος της που λέει απλά ανέπνεε,
μοιάζει να είναι άλλη μία κόρη της Εύας, με ένα χαμόγελο που μπορεί να
ανοίξει μία σχισμή στο σκοτάδι. Κοιτάζοντας την φωτογραφία της,

βλέπω την νιότη, μία παράξενη νιότη, να έχει οδηγήσει μέσα από εκείνες
τις μεγάλες εθνικές οδούς, μέσα από τα σκοτεινά δέντρα, της τρομαχτικής
ηπείρου. Γεμάτη ζωή, από αυτό κοκκαλιάρικο σώμα, την νύχτα άκουγε
λύκους, καθισμένη σε αναπαυτικούς καναπέδες, μετά καθισμένη κοιτάζοντας

τον ουρανό από το πάτωμα του σπιτιού της, τα χέρια της μέτραγαν
ακούραστα δηνάρια στην αρχή της εποχής.