Βγήκε και περπάτησε ο Χριστός
στη Σταδίου μέρα μεσημέρι
οι βιτρίνες λάμπανε στο φως
ήτανε, Θεέ μου, καλοκαίρι.

Στάθηκε για λίγο στη γωνιά
διάβασε την πρώτη εφημερίδα
είδε Παναγιά μου ό,τι είδα
κι αναλήφθηκε ξανά.

Και τη νύχτα έπιασε βροχή
μια βαριά βαριά ψιχάλα
κάτι δάκρυα μεγάλα
που μου λιώναν την ψυχή.

Βγήκε και περπάτησε ο Χριστός
κάποιο μεσημέρι στην Ομόνοια
σπρώχνονταν ο κόσμος βιαστικός
λιώναν οι αφίσες στα μπαλκόνια.

Πάγωνε τα μάτια η ερημιά
βρόνταγε ο παράς στα σκαλοπάτια
σφάλισε τα άγια του τα μάτια
κι αναλήφθηκε ξανά.