Μέσα στη ζωή
είμαι μια κοπέλα ορφανή,
μες στη ζωή
χίλια δυο φαρμάκια έχω πιεί.

Γιατί, γιατί, γιατί, γιατί
να μου δίνει πίκρες η ζωή.
Γιατί, γιατί.

Όποιος στη ζωή πονά
μόνο αυτός μας συμπονά
κι απ’ ορφάνια δεν ξεχνά.
Μόνο αυτός θα πληγωθεί
μόνο αυτός θα λυπηθεί
τη ζωή μου σαν θα δει.

Γιατί, γιατί
να πονάω βράδυ και πρωί.
Γιατί, γιατί μες στη ζωή
χίλια δυο φαρμάκια έχω πιεί,
μες στη ζωή.

Ποιος για μένα να νοιαστεί
τόσο που έχω κουραστεί
μες στη μαύρη μου ζωή.

Γιατί, γιατί
να μου δίνει πίκρες η ζωή.
Γιατί, γιατί.