Το όνειρό μου το ονομάσαν τρέλα
ρίξανε στο γέλιο μου καθαρτικό
κι αφού δεν την μάσησα την καραμέλα
όλοι βαλθήκαν να μου βάλουνε μυαλό.

Τρέλα που έζησα χωρίς ταμπέλα.
Τρέλα που αγκάλιασα τον ουρανό.
Τρέλα, τρέλα, τρέλα, τρέλα, τρέλα.
Τρέλα που ένιωσα το σ' αγαπώ.

Ρεφρέν:
Κάτω τα χέρια από την τρέλα μου απάτσι.
Σ' αυτήν την τρέλα χρωστάω την χαρά
κι απ' τους τρελογιατρούς την έχει βάψει,
όποιος τολμήσει να με κάνει καλά.

Τρέλα που σνόμπαρα την γλώσσα την δικιά τους
στις άναρθρες κραυγές τους λέω μπλιάχ!
Και στις κηδείες και στα μνημόσυνά τους
δεν δοκιμάζω ούτε καφέ ούτε κονιάκ.

Τρέλα που έζησα χωρίς ταμπέλα.
Τρέλα που αγκάλιασα τον ουρανό.
Τρέλα, τρέλα, τρέλα, τρέλα, τρέλα.
Τρέλα που ένιωσα το σ' αγαπώ.

Ρεφρέν:
Κάτω τα χέρια από την τρέλα μου απάτσι.
Σ' αυτήν την τρέλα χρωστάω την χαρά
κι απ' τους τρελογιατρούς την έχει βάψει,
όποιος τολμήσει να με κάνει καλά.