Πίσω από τ’ αδιάφορο το βλέμμα
σε βλέπω να τρέμεις
και προσπαθείς μέσα απ’ το ψέμα
να κρυφτείς.

Δεν με ρωτάς, δεν μου ζητάς,
δεν επιμένεις
κι έχεις διαλέξει μια αμφιβολία
για να ζεις.

Σε καίει, σε πονάει
το μυαλό μου που πάει,
η καρδιά μου αν χτυπάει
και για ποια.

Ψάχνεις να βρεις τον έλεγχο σου
σαν ακροβάτης
και τιμωρείς τον εαυτό σου
στη σιωπή.

Κάθε μου σκέψη που δε διαβάζεις
είναι εφιάλτης
κι ότι δεν ξέρεις κι ότι υποθέτεις
σ’ ακολουθεί.

Γιατί σε καίει, σε πονάει
το μυαλό μου που πάει,
η καρδιά μου αν χτυπάει
και για ποια.

Σε καίει.