Σου το ‘χα πει πολλές φορές θυμήσου
εγώ δεν υποκρίνομαι μαζί σου.
Αν θες εγωισμούς θα τους πληρώσεις
και θα ‘ρθει η στιγμή να μετανιώσεις.

Μα έκανες το λάθος το μοιραίο
και σκότωσες ότι είχαμε ωραίο
και τώρα που μετάνιωσες στο δρόμο
πληρώνεις τη μετάνοια σου με πόνο.

Τώρα, τώρα, τώρα, τώρα.
Πονάς, ας πρόσεχες
πονάς, ας πρόσεχες.
Πονάς, ας πρόσεχες
να μην πονάς.

Πονάς, ας πρόσεχες
πονάς, ας πρόσεχες.
Πονάς, μα το ‘ξερες
πως θα πονάς.
Πονάς.

Σου το ‘χα πει πολλές φορές θυμήσου
δεν γίνεται να ζω έτσι μαζί σου
Δεν γίνεται να κάνεις ότι θέλεις
μι αντί να δίνεις όλα να τα παίρνεις.

Μα έκανες το λάθος το μεγάλο
από εγωισμό και τίποτα άλλο,
πιστεύοντας το πέρασμα του χρόνου
θα γιάτρευε το αίσθημα του πόνου.

Τώρα, τώρα, τώρα, τώρα.
Πονάς, ας πρόσεχες
πονάς, ας πρόσεχες.
Πονάς, ας πρόσεχες
να μην πονάς.

Πονάς, ας πρόσεχες
πονάς, ας πρόσεχες.
Πονάς, μα το ‘ξερες
πως θα πονάς.
Πονάς.