Συνήθως προσπαθείς να με γιατρέψεις·

μες στο μαλλί της γριάς θα φυτέψεις

δραμαμίνες. Και μπούκωμα μερέντα

με κάρδαμο απ’ τα χέρια σου ώστε ρέντα

να έχω στα δύσκολα. Μου πήρες σκύλο,

Κορδονίσιμους λέγεται. Και γάτους

τρεις, που με μια κουκουβάγια φίλο

τετράδυμα έγιναν·


μου απαγγέλλουν με σθένος. Έτσι, βγήκα

μωρό γραφέας παραδοξολόγος.

Μου ισιώνεις τη χωρίστρα, μια-δυό, αναλόγως


πόσο απέχω απ’ την τρύπα

στην οποία συχνά πέφτω και κλαίω.

Φτύνω την πιπίλα, κούνημα, λέω,


θέλω―και πώς καταλαβαίνεις.