Για αυτούς
που φθίνουν στα μπουντρούμια για τα δικά μου δικαιώματα
που θα γράψουν τα μεσάνυχτα στους τοίχους την ελευθερία
που τους δέρνουν απόψε γιατί φωνάξαν ό,τι δείλιασα εγώ
που σηκώνουν στους ώμους τους την ίδια τη ζωή μου

εγώ, ο ελάχιστος, θα κλείσω δυο λεπτά την τηλεόραση
θα νιώσω πόσο βάρβαρη είναι αυτή η μουσική μας
θ’ απαρνηθώ τυρόπιτες μεγάφωνα και ζαχαροπλαστεία
θ’ αντέξω απόψε για χάρη τους να μη σε αγκαλιάσω;