Θα μας θάψει ξανά
κείνη η άδικη μέρα
θα πετάμε λεπροί
στο ρυθμό του αγέρα

θα `ναι μέρα γιορτής
κι εφαλτήριο θανάτου
θα’ ναι κύμα φυγής
στις σκιές του Σαββάτου

κι οι πυρήνες της γης
θα θρηνούν στ’ όνομά σου
ως κι οι λάμψεις του χθες
θ’ απηχούν τη χαρά σου

θα μας θάψει ξανά
η παράταιρη μέρα
κι όλοι οι νόστοι σιγούν
μπρος στην έσχατη σφαίρα