Με δέχτηκαν αργά στην ενδοχώρα.

Με όρους νησιού
χωρίς γέφυρες
με άδεια που εκκρεμεί
για ν’ αναπτύξω τους δικούς μου πληθυσμούς
τοτέμ, φυλές, προγόνους,
να ασκήσω το δικαίωμα του τόπου
να γίνω πατρίδα.

Για λόγους ταραχής, και για τις εντυπώσεις,
με είπαν ηφαίστειο.
Κάθε στεγνό χωράφι χρειάζεται
την ελπίδα της λάβας.

Θέλουν να κάψω τους παλιούς θεούς
να σβήσω τους νόμους.
Εγώ, μου λένε, δε θα κινδυνεύσω.
Με προστατεύει το νερό που με κυκκλώνει.

Όμως ξεχνούν.
Ήρθα για τη σοδειά.
Δε σιγοκαίνε όλες οι αυτονομίες.
Δε θέλει κάθε ανταρσία να εκραγεί
μέχρι επανάστασης.