Ανυπομονώ πάλι να βρεθώ
μ’ένα χάδι τ’όνειρο να σου θυμίσω
Ανυπομονώ πάλι να σε δώ
κι απ’τα μάτια σου
συγγνώμη να ζητήσω

Κι αν γυρνάω μεσ’την πόλη σαν αλήτισσα
είναι που πάλι απόψε τόσο σε πεθύμησα
μόνο τον εγωϊσμό μου ικανοποίησα
γύρω μου κενό

Κι ας επέζησα απ’της μοίρας τα χτυπήματα
μακριά σου όλα αγάπη μου είναι ασήμαντα
για ν’ακούσω πάλι τα δικά σου βήματα
ανυπομονώ

Ανυπομονώ πάλι να χαθώ
σ’όλα αυτά που βρήκαμε μαζί μια νύχτα
Ανυπομονώ πάλι να πιαστώ
όπως πρώτα μέσα στα δικά σου δίχτυα

Κι αν γυρνάω μεσ’την πόλη σαν αλήτισσα
είναι που πάλι απόψε τόσο σε πεθύμησα
μόνο τον εγωϊσμό μου ικανοποίησα
γύρω μου κενό

Κι ας επέζησα απ’της μοίρας τα χτυπήματα
μακριά σου όλα αγάπη μου είναι ασήμαντα
για ν’ακούσω πάλι τα δικά σου βήματα
ανυπομονώ