Και αυτή η νύχτα
εκεί με οδηγεί,
στο σπίτι
με το αναμμένο φωτάκι.
Θα έρθει με τα φτιασίδια της,
προκλητικά ντυμένη,
να με τουμπάρει
για άλλη μια φορά.
Γουστάρει, λέει, τον τρόπο
που της μιλάω,
γιατί είναι σαν
να της κάνω έρωτα.
Το άσχημο είναι
ότι με φτιάχνει όσο
καμία άλλη.
Ακόμη και τώρα
που σας μιλάω,
είμαι μέσα της.
Την Πουτάνα.
Την Ποίηση.