Μας εγκαταλείπουν
οι ορφανεμένες ελπίδες,
μαραίνονται οι μεγάλες προσμονές μας.

Κατακερματίστηκε το μέλλον
σε κομμάτια σκορπίστηκε
σαν τον κυρτό καθρέφτη
όπου μέσα αντανακλούσαμε τον ήλιο
τον δίκαιο.

Κάποιοι χαίρονται ακόμη
τα θραύσματα
που επωφελώς τους περιβάλλουν.
Άλλοι ματώνουν τα δάκτυλα
για να τα αποσπάσουν
από το στρεβλό σώμα του καιρού
όπου είναι σφηνωμένα.

Είναι κι αυτοί
που τρίβουν τα μάτια
ίσως εκβάλουν με το δάκρυ
του καθρέφτη τη σκόνη
που παραμορφώνει τον κόσμο.

Και μονάχα ο διάβολος
επιστρέφει ξανά
στο παραμύθι.