|
Στίχοι: Μαρία Πολίτου
Μουσική: Αμελοποίητα
Μια πρόβα όλη η ζωή σου.
Για μια παράσταση που ίσως ποτέ δε θ’ ανεβάσεις.
Για χειροκρότημα αδιάφορο μπορεί.
Για μισοαδειανή πλατεία.
Τίποτα μακρινό δε σε τρομάζει.
Ο δρόμος είναι πάντα η ουσία.
Η δοκιμασία.
Το μακρύ ταξίδι.
Τα πώς και τα γιατί, τα πρέπει και τα μη,
τα φώτα, οι μουσικές,
τα κλάματα, τα γέλια, οι φωνές.
Οι άνθρωποι που αγάπησες ή μίσησες μέχρι να φτάσεις.
Οι άνθρωποι που φίλησες με το υγρό γαλάζιο βλέμμα.
Κι άλλοι που αφουγκράστηκες
δίχως να τους γνωρίσεις.
Η πρόβα τελειώνει με ανακούφιση.
Ο θίασος επευφημεί.
Καιρός πια να ξεκουραστεί.
Και τους καρπούς του μόχθου του ν’ αδράξει.
Μα όταν η παράσταση αρχίζει,
της σκηνής η αυλαία σαν ανοίγει,
οι προβολείς σαν βάφουν το σανίδι,
σκοτάδι μέσα σου
σβήνει το φως.
Καιρός για άλλες πρόβες να κινήσεις.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Δημοφιλία: - Αναγνώσεις: 207 Σχόλια: 0 Αφιερώσεις: 0
| | | | | | |
|