Μια θαμμένη άνοιξη η ψυχή μου
συστρέφεται
γράφοντας, μιλώντας, ζωγραφίζοντας
ματώνει,
φυλακισμένη στο κουκούλι
μιας μετέωρης στιγμής
σαν μια ανυπόταχτη λέξη
που συντρίβει τον εαυτό της
γυρεύει την πρώτη της ρίζα
της αβύσσου το στίγμα.