Τα φώτα ανάβουν ο ήλιος σβήνει
κι η πόλη πάλι ανεβάζει αδρεναλίνη
ο κόσμος βγαίνει έξω και πίνει
θα βγω κι εγώ κι εγώ
μέσα στη νύχτα ζω τη ζωή μου
την αλητεία της γουστάρει το κορμί μου
στην αμαρτία είναι η ψυχή μου
θα βγω κι εγώ κι εγώ
είναι επικίνδυνα όταν βράδυ περπατάς
πρέπει να ξέρεις όλους πώς να τους πατάς.

Ένα δύο τρία και πάμε
γιατί απόψε το ξενυχτάμε
μέσα στα μεσάνυχτα θα `μαι
πίνω και όλα γύρω μου γυρνάνε.
Στην κορφή απ’ το μηδέν φτάνεις
μα στη νύχτα για να μη χάνεις
πρέπει να της χαμογελάς
μην εμπιστευτείς κανέναν
κοίτα εσένα και να ξέρεις πού πας.

Μες στα με- μες στα με- μες στα μεσάνυχτα
μες στα με- μες στα με- μες στα μεσάνυχτα
μες στα με- μες στα με- μες στα μεσάνυχτα
τη ζωή μου την περνώ μες στα μεσάνυχτα.

θα βγω στη νύχτα να το γλεντήσω
θα γίνω λιώμα τίποτα όρθιο δε θα αφήσω
κάτω απ’ τα φώτα θέλω να ζήσω
θα βγω κι εγώ κι εγώ
πρέπει να μάθεις να κλίνεις τρύπες
αλλιώς πρέπει να ξέρεις πώς να παίρνεις
πίσω μη κοιτάς
τη μέρα αλλάζει ότι κι αν είπες
θα βγω κι εγώ κι εγώ
άμα δε το `χεις κάτσε απλά να κοιμηθείς
στη νύχτα απαγορεύεται να φοβηθείς.

Ένα δύο τρία και πάμε
γιατί απόψε το ξενυχτάμε
μέσα στα μεσάνυχτα θα `μαι
πίνω και όλα γύρω μου γυρνάνε.
Στην κορφή απ’ το μηδέν φτάνεις
μα στη νύχτα για να μη χάνεις
πρέπει να της χαμογελάς
μην εμπιστευτείς κανέναν
κοίτα εσένα και να ξέρεις πού πας.

Μες στα με- μες στα με- μες στα μεσάνυχτα
μες στα με- μες στα με- μες στα μεσάνυχτα
μες στα με- μες στα με- μες στα μεσάνυχτα
τη ζωή μου την περνώ μες στα μεσάνυχτα.

μόνος μου πια μόνος μου θα μένω
μέσα στα μεσάνυχτα θα βγαίνω
μ’ αγαπάει η νύχτα θα πηγαίνω πάντα μ’ αυτήν
και θα ανεβαίνω
μόνος μου πια μόνος μου θα μένω
μέσα στα μεσάνυχτα θα βγαίνω
μ’ αγαπάει η νύχτα θα πηγαίνω πάντα μ’ αυτήν
και θα ανεβαίνω
μόνος μου πια μόνος μου.

Ποιος ήσουν μην ξεχάσεις όταν πας ψηλά
μην τους αφήσεις να σου αλλάξουν τα μυαλά
οι γάτες φαίνονται λιοντάρια στη σκιά
μην αφήσεις να σε φάνε
με το φως σου θα σκορπάνε.

Ένα δύο τρία και πάμε
γιατί απόψε το ξενυχτάμε
μέσα στα μεσάνυχτα θα `μαι
πίνω και όλα γύρω μου γυρνάνε.
Στην κορφή απ’ το μηδέν φτάνεις
μα στη νύχτα για να μη χάνεις
πρέπει να της χαμογελάς
μην εμπιστευτείς κανέναν
κοίτα εσένα και να ξέρεις πού πας.

Μες στα με- μες στα με- μες στα μεσάνυχτα
μες στα με- μες στα με- μες στα μεσάνυχτα
μες στα με- μες στα με- μες στα μεσάνυχτα
τη ζωή μου την περνώ μες στα μεσάνυχτα.

Μόνος μου πια μόνος μου θα μένω
μέσα στα μεσάνυχτα θα βγαίνω
μ’ αγαπάει η νύχτα θα πηγαίνω πάντα μ’ αυτήν
και θα ανεβαίνω.
Μόνος μου πια μόνος μου θα μένω
μέσα στα μεσάνυχτα θα βγαίνω
μ’ αγαπάει η νύχτα θα πηγαίνω πάντα μ’ αυτήν
και θα ανεβαίνω.
Μόνος μου πια μόνος μου.