Θα βρέχει τώρα στο Reuilly
μια παλιά τεντωμένη βροχή,
στο σταθμό τα τραίνα θα σφυρίζουν
και συ που τόσο αγάπησες τους δρόμους
με τα χιμαιρικά ονόματα
θα κοιτάζεις χαμηλά, περ’ απ’ το τζάμι σου
τον έξω κόσμο.

Θα βρέχει τώρα,
μια ζεστή φωνή θα ψαύει την καρδιά σου.
Αν φώναζες κάποιος θα ερχόταν
απ’ το βαθύ καιρό στην πόρτα σου,
μες’ απ’ τις ερειπωμένες νύχτες.
Αν φώναζες κάποιος θα ερχόταν
απ’ τούς βρεγμένους δρόμους,
θα τέντωνε τη ζωή του να σε βρει
κάποιος πού ίσως γυρεύει κάτι
να καταποντιστεί και να πεθάνει.