Ν’ αφήσεις χώρο στην ματιά σου να περάσω
να μπω στο όνειρο που βλέπεις να κρυφτώ
Απ’το ποτήρι μου ποτό να σε κεράσω
το μυστικό σου σαν φιλί να το γευτώ.

Σαν αίνιγμα είσαι, που δε θα λυθεί
σαν άρωμα έχεις, παντού απλωθεί
και κει που γυρεύει φωτιά το κορμί
να δώσεις και συ, μια μικρή αφορμή.

Σε βρίσκω μέσα σε μπουκάλια που’ναι άδεια
εκεί χορεύεις μες στον πάτο τους γυμνή
κι αφηνιασμένα είν’ τα μάτια σου κοπάδια
μα δε με κοίταξες μια στάλα, μια στιγμη.