Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23

Warning: Cannot modify header information - headers already sent by (output started at /home/stixoi/public_html/sec.php:2) in /home/stixoi/public_html/gr/Lyrics/index.php on line 364
stixoi.info: Της ξενιτιάς ( Φεγγάρι μάγια μου 'κανες )
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
129938 Τραγούδια, 269266 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

Της ξενιτιάς ( Φεγγάρι μάγια μου 'κανες ) - 1962       
 
Στίχοι:  
Ερρίκος Θαλασσινός
Μουσική:  
Μίκης Θεοδωράκης


Φεγγάρι μάγια μου ‘κανες
και περπατώ στα ξένα
είναι το σπίτι ορφανό
αβάσταχτο το δειλινό
και τα βουνά κλαμένα
Στείλε ουρανέ μου ένα πουλί
να πάει στη μάνα υπομονή

Στείλε ουρανέ μου ένα πουλί
ένα χελιδονάκι,
να πάει να χτίσει τη φωλιά
στου κήπου την κορομηλιά
δίπλα στο μπαλκονάκι,
στείλε ουρανέ μου ένα πουλί
να πάει στη μάνα υπομονή

Να πάει στη μάνα υπομονή
δεμένη στο μαντίλι
προικιά στην αδερφούλα μου
και στη γειτονοπούλα μου
γλυκό φιλί στα χείλη




 Στατιστικά στοιχεία 
       Δημοφιλία: 89.8%  (85 ψήφοι)
      Αναγνώσεις: 136913
      Σχόλια: 22
      Αφιερώσεις: 3
 
   

 Δισκογραφία 
 
[1] Όμορφη πόλη
1962
[2] Ο Γιάννης Πουλόπουλο...
1974
[3] Εκτός προγράμματος
1998
[4] Μίκης Θεοδωράκης - 7...
2000
[5] Για το Γρηγόρη
2002
[6] Δημήτρης Μπάσης - 5 ...
2002
[7] Καράβια μοιάζουν οι ...
2003
[8] Φως
2004
[9] Όρθιοι
2004
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Αφιέρωσέ το κάπου
Νέα μετάφραση
Εκτυπώσιμη μορφή
Αποστολή με email
Διόρθωση-Συμπλήρωση
 
   
 
   stixoi.info @ 16-11-2002
   Φάσμα
12-12-2007 12:02
Το τραγούδι εντάσσεται στο έργο «Όμορφη Πόλη» η σύνθεση του οποίου έγινε το 1961-62 σε Αθήνα-Παρίσι, για την επιθεώρηση - θέατρο «Παρκ», καλοκαίρι 1962 σε σκηνοθεσία Μιχάλη Κακογιάννη, κείμενα Μποστ, σκηνικά Βάσου Φωτόπουλου.
Η ηχογράφηση του έργου «Όμορφη Πόλη» έγινε το καλοκαίρι του 1962 με ερμηνευτές τους: Ντόρα Γιαννακοπούλου, Γρηγόρη Μπιθικώτση, Ανδρέα Ντούζο, Άννα και Μαρία Καλουτά στο studio Columbia με ηχολήπτη τον Νίκο Κανελόπουλο και μουσικούς τους: Γιάννη Διδίλη, Κώστα Παπαδόπουλο και Λάκη Καρνέζη.
Το έργο αποτελούν τα τραγούδια: Σερενάτα, Μπουρνάζι, Όταν με δείτε να μιλώ, Εκείνος που μας χάθηκε, Θλιμμένη ματιά, Του σπιτιού, Της Δουλειάς, Του γάμου, Του χάρου, Μέσα στα μαύρα σου μαλλιά, Της ξενιτιάς (Φεγγάρι μάγια μού 'κανες), Νανούρισμα. ::wink.::
   Antony Smyrnios
22-10-2022 07:47
1965 Γιάννης Πουλόπουλος, 45''Lyra – LS 1052 ''Το Τραγούδι Της Ξενητειάς / Τι Να Την Κάνω Τη Χαρά''
   Antony Smyrnios
09-06-2021 13:46
1965 ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ ΝΤΟΡΑ απο την ταινια ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ. https://www.youtube.com/watch?v=jlQDwzOu_FA
   Antony Smyrnios
22-06-2020 13:58
2009 Τρίφωνο CD''Το Τρίφωνο Στο Δίφωνο''
   dr.theodorou@gmail.com
11-11-2018 17:25
Πότε δισκογραφήθηκε με τον μητροπάνο?
   Diodotos
19-07-2018 18:56
Η ξενιτιά ήταν πάντα συνυφασμένη με τις τύχες της πατρίδας μας. Ήδη από τα Ομηρικά χρόνια οι Έλληνες έπαιρναν το δρόμο του μισεμού. Οι δύο μεγάλοι αποικισμοί γέμισαν με Έλληνες ο πρώτος το Αιγαίο και τα Μικρασιατικά παράλια ενώ ο δεύτερος όλη τη Μεσόγειο. Ίδιες σκηνές με τις σημερινές στα αεροδρόμια, φαντάζομαι πως εκτυλίσσονταν και τότε εμπρός στα ξύλινα καρυδότσουφλα της εποχής ανάμεσα σε γονείς και παιδιά, σε αδέλφια, σε συγγενείς που αποχαιρετιόντουσαν για πάντα. Πριν ακόμα χαθεί από τα μάτια τους ο τόπος που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν άρχισε να βαραίνει η νοσταλγία – τι λέξη κι αυτή!
Το Άλγος του Νόστου. Πανάρχαιη, Ομηρική λέξη ο Νόστος, σημαίνει την επιστροφή, τον επαναπατρισμό. Ολόκληρη η Οδύσσεια γράφτηκε με θέμα τον Νόστο ενώ ο Οδυσσέας απαρνείται την αθανασία που η Κίρκη του προσφέρει, για χάρη της επιστροφής. Είναι τέτοια η γλυκύτητα του Νόστου που πέρασε στο επίθετο νόστιμος την έννοια της ωραίας γεύσης. Κι έρχεται ο πόνος, το άλγος, να συνδεθεί βίαια στον Νόστο και να τον μετατρέψει σε βαρύ φορτίο, τη νοσταλγία. Πάρα πολλές γλώσσες έχουν δανειστεί τη λέξη αυτή και την έχουν εντάξει αυτούσια στο λεξιλόγιό τους – τι να το κάνεις; Τα nostalgia, nostalgi, nostalgie κλπ είναι άδεια κελύφη, κουφάρια που δεν εκφράζουν τις έννοιες «πόνος», «γυρισμός», «νοστιμιά».
Τώρα βέβαια μπαίνει κανείς στον πειρασμό να μιλήσει για κρύους λαούς που επειδή δεν αισθάνονται τη νοσταλγία δεν έφτιαξαν δική τους λέξη και δανείστηκαν τη δική μας. Δε νομίζω να είναι έτσι. Καθένας αισθάνεται νοσταλγία για την πατρίδα του, το μέρος που γεννήθηκε και μεγάλωσε. Από την άλλη, πώς γίνεται Άγγλοι, Γερμανοί κλπ να αγοράζουν σπίτια στην Κρήτη, στη Θάσο αλλά και στην Κύπρο, στη Μαγιόρκα και σε όλη τη Μεσόγειο για να γεράσουν, να πεθάνουν και να θαφτούν σε ξένη γη; Δεν ξέρω.
Δύο εμβληματικά τραγούδια για τη μετανάστευση, τον Νόστο και τη νοσταλγία είναι το «Φεύγω με πίκρα στα ξένα» σε στίχους της Ε. Παπαγιαννοπούλου, με μουσική και ερμηνεία του Σ. Καζαντζίδη και το «Τραγούδι της ξενιτιάς (Φεγγάρι μάγια μου ‘κανες)» σε στίχους Ε. Θαλασσινού, μουσική Μ. Θεοδωράκη και ερμηνεία Γ. Μπιθικώτση.
Τα δύο αυτά κομμάτια αν κι έχουν το ίδιο θέμα, την ξενιτιά, έχουν διαφορετική προσέγγιση.
Το πρώτο έχει απλούς έως απλοϊκούς στίχους. Ο ξενιτεμένος φεύγει όχι λόγω ανέχειας αλλά επειδή τον αδίκησαν και τον πλήγωσαν. Μόνη του καταφυγή και παρηγοριά η μάνα του στην οποία παραπονιέται πως ποτέ του δεν είδε χαρά, πως έχασε ό,τι αγαπούσε και πως τελικά θα πεθάνει στα ξένα. Ο Καζαντζίδης το ερμηνεύει με παράπονο και με λυγμό. Αναρωτιέται κανείς πώς αυτός ο άνθρωπος που έζησε καλά, που δε γεύτηκε ξενιτιά, προσφυγιά και φτώχεια, ερμηνεύει τόσο πειστικά αυτά τα τραγούδια!
Το δεύτερο, με τα «ηλεκτρικά» μπουζούκια του Καρνέζη και του Παπαδόπουλου, είναι πιο στιβαρό και στη μουσική και στους στίχους. Εδώ ο ξενιτεμένος δεν κλαίει, δε ρίχνει το φταίξιμο στην κοινωνία. Έγνοια του είναι αυτοί που άφησε πίσω του – η μάνα, η αδελφή, η αγαπημένη. Θέλει ένα πουλί να τους πάει τα χαιρετίσματα κι όλα αυτά που δεν μπορεί αυτός να δώσει από μακριά. Εδώ, το τραγούδι διασταυρώνεται με τη Δημοτική μας ποίηση, αφού και εκεί τα πουλιά μετέχουν στα ανθρώπινα.
Η ερμηνεία του Καζαντζίδη είναι αξεπέραστη. Ανεπανάληπτο το μέταλλο της φωνής του, λυγίζει σε λυγμό που είτε υπονοείται, είτε είναι ξεκάθαρος. Ο Μπιθικώτσης πάλι, ερμηνεύει το δικό του τραγούδι άκαμπτα, ξύλινα θαρρείς – κι όμως! Συγκινεί σε ένα βαθύτερο επίπεδο από το πρώτο που μάλλον προσπαθεί να εκβιάσει, να κλέψει τη συγκίνηση και τη συμπόνια του ακροατή.
Ευλύγιστο μέταλλο ο Καζαντζίδης, άκαμπτο ξύλο ο Μπιθικώτσης. Φλύαρος Λυδός ο πρώτος, λιτός Δωριεύς ο δεύτερος.
Αξεπέραστοι ερμηνευτές και οι δύο, άγγιξαν τη λαϊκή ψυχή και θα την αγγίζουν για γενιές ακόμη.
   netriofron
09-01-2017 21:42
Γρηγόρης Μπιθικώτσης + Χορωδια : 45ρακι της HMV (7PG-3156) , που κυκλοφορησε 16 Ιουνιου 1962 , σε ενορχηστρωση του Μίκη Θεοδωράκη
   pavlaras
26-06-2009 22:01
Αριστουργηματική εκτέλεση του τραγουδιού και από το Τρίφωνο.. Τσεκάρετε το!...
   hahis1
01-05-2009 15:22
ΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΘΕΗ ΚΑΝΕΙΣ?ΤΙΠΟΤΑ.!!!!!!!
   Αφιερωμένο από Νίκος - Αγ. Ι. Ρέντη
για τον παππού του - Αργυρούπολη
04-05-2008 06:35
Στο αφιερώνω, γιατί το έψαχνες πολύ καιρό και γιατί όποτε το ακούς συγκινείσαι και δακρύζεις! Σου θυμίζει πολλά αυτό το τραγούδι και σίγουρα τη συγχωρεμένη την προγιαγιά μου, τη μητέρα σου! Στο αφιερώ
   alexdimtaz
13-06-2007 02:30
pio omorfo,pio ekfrastiko kai pio olokliromeno kommati den exei yparksei pote ksana stin elliniki diskografia alla kai sti pagosmia tha mporousame na poume!!! tetoia logia kai tetoies fones na to erminefsoun den yparxoun pouthena allou!!
   Ανώνυμο σχόλιο
14-05-2006
ti na po ego re pedia ta pate ola eseis mia leksi mono APOLAFSI
   Ανώνυμο σχόλιο
03-04-2006
TAS:Οποιος πει τέτοια τραγούδια έφηβος,ποτέ δεν θα γεράσει!
   Ανώνυμο σχόλιο
20-02-2006
Ευτυχώς υπάρχουν τέτοια τραγούδια να μας ευφραίνουν την ψυχή
   Αφιερωμένο από g - u
για u - u
01-02-2006 11:10
ggggggggggggggggggggggggggggggggggggggg ::mad.:: ::mad.::
   Yiota
28-12-2005
Mporese, e?
   Ανώνυμο σχόλιο
13-12-2005
το έχει πει και ο Λέκκας
   Ανώνυμο σχόλιο
07-11-2005
apsogo.........
   Ανώνυμο σχόλιο
26-10-2005
Έρχεται στα χείλη κάθε φορά που' ναι γεμάτο το φεγγάρι!
   MARLENE
01-07-2005
ena apo ta kalitera tragoudia, to protoakousa sto sxolio.
   Αφιερωμένο από xara - Peania
για Niko - Athina
11-04-2005 07:54
::sad.:: ::sad.::
   Ανώνυμο σχόλιο
11-04-2005
Οσες φορες το ακούω.παντα δακρυα κυλουν στα μάτια μου
   Ανώνυμο σχόλιο
08-04-2005
Καλό ταξίδι κύριε Γρηγόρη...
   Ανώνυμο σχόλιο
<5/1/2005
ΑΝΕΠΑΝΑΛΗΠΤΟ!!! ΤΙ ΝΑ ΠΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΓΙΑ ΤΕΤΟΙΕΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΕΣ... ΟΙ ΣΤΙΧΟΙ, Η ΜΕΛΩΔΙΑ, Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ "ΣΕΡ"... ΝΑΝΑΙ ΚΑΛΑ ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΧΑΡΙΣΜΑΤΙΚΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ, ΠΟΥ ΜΑΣ ΧΑΡΙΣΑΝ ΤΕΤΟΙΑ ΑΚΟΥΣΜΑΤΑ!!!   ( ΚΑΤΕΡΙΝΑ )
   Ανώνυμο σχόλιο
<5/1/2005
ωραιο τραγούδι.τελεία. συμπαθητικά το λέει και ο Μητροπάνος στο cd των Ολυμπιακών Αγώνων (Φως)   ( Τάσος )


Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο