Στενέψανε τα όρια στην άχαρη ζωή μου
τα σίδερα πελώρια στο ήσυχο κλουβί μου
τα λόγια που δεν είπαμε με κέντησαν ρυτίδες
και η ψυχή μου γέμισε με αδειανές σελίδες

'Ελα και πάρε με από εδώ
κρύψε με στα όνειρά σου
του κόσμου τα ανεκπλήρωτα
να βρω στην αγκαλιά σου

'Ελα και πάρε με μακριά
τον κόσμο να ανασάνω
να βγούνε από τα στήθια μου
εκείνα που δε φτάνω

Ο κήπος της Γεσθημανής είχε τη μυρωδιά σου
και η μοναξιά μου χόρτασε από τη λησμονιά σου
οι μέρες μου μαράθηκαν οι νύχτες πλημμυρίσαν
και στη στεριά σου οι μοίρες μου για πάντα ναυαγήσαν

'Ελα και πάρε με από εδώ
κρύψε με στα όνειρά σου
του κόσμου τα ανεκπλήρωτα
να βρω στην αγκαλιά σου

'Ελα και πάρε με μακριά
τον κόσμο να ανασάνω
να βγούνε από τα στήθια μου
εκείνα που δε φτάνω