Πέτρινο πρόσωπο δωσ´ μου το χέρι
Είναι το χέρι φεγγάρι κι αστέρι
Για να σου δείχνει που πας
στα σκοτεινά που πατάς
Όταν βαδίζεις μα δεν προχωράς

Πέτρινο πρόσωπο πες μου, με ξέρεις;
Τότε μιλούσες μα τώρα σωπαίνεις
Πέρασαν τόσες ζωές
θέλεις να πούμε για αυτές
Αν θες θα μείνουμε πάντα δυο ξένοι

Πέτρινο πρόσωπο μη με κοιτάς
Τρομάζω
Πέτρινο πρόσωπο μη με κοιτάς
Σου μοιάζω

Πέτρινο πρόσωπο πες μου θυμάσαι
Που ονειρευόσουν χωρίς να κοιμάσαι
Τότε που ήσουν παιδί
κι ήταν ωραία η ζωή
Κράτα την πίστη σου την αρχική