Δεν σου μένει πια τώρα μια λέξη να πεις,
χαμηλώνεις τα μάτια σε ώρα ντροπής.
Δεν σου μένει κουράγιο, πως φοβάσαι να δεις
εφιάλτες οι ώρες που περνάνε θαρρείς.

Λες και ήταν μάγια
που μέχρι τώρα δεσμά ήταν άγια.
Όλα ήταν μάγια
στιγμές που τώρα γίναν ναυάγια.

Νιώθεις πια κουρασμένη δίχως ιδανικά
με την πίκρα δεμένη οριστικά.
Γονατίζουν οι λέξεις καθώς φέρνεις στο νου
τις απρόσμενες ώρες του χωρισμού.

Λες και ήταν μάγια
που μέχρι τώρα δεσμά ήταν άγια.
Όλα ήταν μάγια
στιγμές που τώρα γίναν ναυάγια.