Φέτο κινήσαν τα παγόβουνα νωρίς
με βόρειο σέλας μας βάψαν την μοράβια
θα κάψω μούλεγες του κόσμου τα καράβια
και γω σ'απάνταγα θαρθώ να καρτερείς.

Αλλιώτικο το κύμα του βορά
πυργώνεται το νου που κατακλύζει
ποια μοίρα μούλεγες καλέ μου μας ορίζει
και ζούμε χρόνια με τη σκέψη αγκαλιαστά.

Φέτο τα γράμματα που στέλνεις δε θαρθούν
σειρήνες άγνωστες μας άλλαξαν πορεία
μιαν άλλη ψάχνουμε να βρούμε πολιτεία
που οι ταχυδρόμοι πάντα προσπερνούν.

Εκεί δεν ξημερώνει όπως αλλού
εκεί τις νύχτες σε τρελαίνει το φεγγάρι
εκεί δεν φυλάξανε φαντάροι
σκοπιά στην τρέλα του δικού μας του καιρού.

Φέτο κινήσαν τα παγόβουνα νωρίς
στη κουπαστή σε καρτερώ να με κοιμήσεις
αν δεν φανείς ποτέ σου να μην ξεκινήσεις
κράτα τη θύμηση κοντά σου όσο μπορείς.


Χρόνια στη πάλη με το δίκοχο ο καιρός
μαχαίρι του στη πλάτη με ματώνει
μα πέταξα πυξίδα και τιμόνι
Θεέ μου πως νιώθεις δίχως στίγμα ζωντανός.