Σα μάγισσα χορεύει μεσημέρι
Τον ήλιο δε λογά ούτε τ’ αγέρι
Τον ήλιο δε λογά ούτε τ’ αγέρι
Άλλοτε κλαίει και πάλι τραγουδά

Μού έχουν πει πως κρύβει πόνο μες τη καρδιά
μιαν αγάπη έχει χαμένη στη ξενιτειά
και μια Δύση που τόσο έχει μισήσει
με χορούς ξορκίζει μοίρες και τα θεριά

πάνε τα χρόνια πάλι μεσημέρι
μ’ ένα μαντήλι κόκκινο στο χέρι
μ’ ένα μαντήλι κόκκινο στο χέρι
τύλιξε το στερνό γλυκό φιλί

Μού έχουν πει πως κρύβει πόνο μες τη καρδιά
μιαν αγάπη έχει χαμένη στη ξενιτειά
και μια Δύση που τόσο έχει μισήσει
με χορούς ξορκίζει μοίρες και τα θεριά

Ξέπλεκα τα μαλλιά χάδι απ’ τ΄ αγέρι
Πόδια πατούν γυμνά σε κάποιο αστέρι
Πόδια πατούν γυμνά σε κάποιο αστέρι
Σε τόπο αλλού με δίχως προσμονή

Μού έχουν πει πως κρύβει πόνο μες τη καρδιά
μιαν αγάπη έχει χαμένη στη ξενιτειά
και μια Δύση που τόσο έχει μισήσει
με χορούς ξορκίζει μοίρες και τα θεριά