Κατευώδιο σου ετοιμάζω
στο σταθμό μηδέν
με τα μάτια σ’αγκαλιάζω
που γελώντας κλαιν

Μού’χεις τάξει να γυρίσεις
μοναχή μου, μη μ’αφήσεις

Και σφυράει το μαύρο τρένο
και στην άκρη κλαιν
και θαρρώ πως θα πεθάνω
στο σταθμό μηδέν

Μου φωνάζεις θα γυρίσω
μοναχή δε θα σ’αφήσω

Πόσοι μίσεψαν το βράδυ
στο στοθμό μηδέν
δεν μπορώ να τους μετρήσω
τα δυο μάτια κλαιν

Μού’χεις τάξει να γυρίσεις
μοναχή μου, μη μ’αφήσεις.