Σ' ένα σκυλάδικο παλιό κάτω σου Ρέντη
έμοιαζες σκύλος που ‘χει χάσει τον αφέντη.
Μόνη και αλλόκοτη στου φεγγαριού τη χάση
σ’ ένα ποτήρι χαμηλό την είχες ψάξει
κι είχες αράξει.

Ένα άστρο ξέμπαρκο γυρνούσε στο μυαλό σου
πόσες ψυχές θα πάρεις πάλι στο λαιμό σου.
Πόσοι θα χάσουνε μαζί με τη μαγκιά τους
τα λογικά τους.

Ταπί και ψύχραιμος με ροκ ευαισθησίες
μαζί με ντόπες, οινοπνεύματα κι ουσίες.
Σ' ένα σκυλάδικο παλιό που υπάρχει ακόμα
πάτησες πόδι και μου έφυγε το χρώμα
κι έγινα λιώμα.

Μια νύχτα κόκκινη που ξέμεινα στο ράφι
με κιθαριές να με χαράζουν σαν ξυράφι.
Με δωδεκάποντο στην άκρη ενός διαδρόμου
πάτησες πόδι στην καρδιά και στο μυαλό μου,
αλίμονο μου.

Ταπί και ψύχραιμος με ροκ ευαισθησίες
μαζί με ντόπες, οινοπνεύματα κι ουσίες.
Σ' ένα σκυλάδικο παλιό που υπάρχει ακόμα
πάτησες πόδι και μου έφυγε το χρώμα
κι έγινα λιώμα.