Ποιος θα μου πει το μυστικό
να με χαρείς, να σε χαρώ,
να μην ξυπνώ χαράματα
κομμάτια κι αποσπάσματα.

Ποιος θα μου πει που να σε βρω
να με χαρείς, να σε χαρώ,
να μη χαρώ που σ’ έχασα
και σαν ποτήρι έσπασα.

Γύρνα σου λέω δεν μπορώ
γίνεται το αίμα μου νερό,
στεγνώνουνε τα χείλη μου
και σβήνει το καντήλι μου.

Γύρνα σου λέω μην αργείς
βράδιασε μέσα μου νωρίς,
κλεμμένο ρούχο αισθάνομαι
δεν με φοράς και χάνομαι.

Ποιος θα μου πει που να ‘σαι εσύ,
σε ποια στεριά, σε ποιο νησί,
ποια χέρια σε τυλίγουνε
κι εμένα μου το κρύβουνε.

Γύρνα σου λέω δεν μπορώ
γίνεται το αίμα μου νερό,
στεγνώνουνε τα χείλη μου
και σβήνει το καντήλι μου.

Γύρνα σου λέω μην αργείς
βράδιασε μέσα μου νωρίς,
κλεμμένο ρούχο αισθάνομαι
δεν με φοράς και χάνομαι.