Έδειξα τη χαμένη μύτη στον Γκόγκολ.
«Πανέμορφη» αναστέναξε, «πόσα ζητάς;».
«Τριακόσια», αντέτεινα.
«Θαυμάσια», είπε.
Έστρεψε το εύρημα προς το φως.
«Είναι γνήσια; Μήπως έχουν βγάλει αντίγραφο;».
Εξετάζει το όργανο με τον φακό.
«Κανένα», αποκρίθηκα.

Ησύχασε. Αφήνει τις επιφυλάξεις.
Φτιάχνει το εκμαγείο.

«Μαιτρ», τον ρωτώ, «ποιός είναι ο σκοπός σας;».
«Αγαπητέ», αποκρίνεται,»η μύτη του εκλέκτορα
έγινε ο ήρωας της ημέρας.
Καταδικάσθηκε.»