Ψάχνω μες στους δρόμους, στα φώτα, στις βιτρίνες
ψεύτικες αγάπες μου κάψανε τις μνήμες.
Κίτρινα φανάρια μου λένε να προσέχω
και η μοναξιά γιορτάζει που δεν σ’ έχω.

Ψάχνω σε μπαράκια, σε άγνωστες καβάτζες
στάζουν τα ηχεία κλάμα και τσαλκάτζες.
Λέω τ’ όνομα σου κανένας δεν σε ξέρει
και νυχτώνει φως μου μέρα μεσημέρι.

Δε σε βρίσκω
κι έχω χάσει γη και ουρανό,
δε σε πιάνω,
δε σ’ αγγίζω και παρανοώ.

Σαν χαμένος δορυφόρος χρόνια τριγυρνώ
σ’ ένα σύμπαν που μου μοιάζει τόσο πια μικρό.
Σαν χαμένος δορυφόρος χρόνια τριγυρνώ
κι όλο σου φωνάζω σ’ αγαπώ.

Ψάχνω σε βιβλία παλιά κιτρινισμένα,
σε ζητώ σε graffiti μισοτελειωμένα.
Σε παλιές σελίδες με άδειες αναμνήσεις
σε τσαλακωμένες ψάχνω ψευδαισθήσεις.

Μέσα στα τραγούδια που είχες αγαπήσει
στα παλιά σταυρόλεξα που δε βρήκες λύση.
Στου Σαββατοκύριακου τις θολές εικόνες,
στα υγρά φθινόπωρα, στους παγετώνες.

Δε σε βρίσκω
κι έχω χάσει γη και ουρανό,
δε σε πιάνω,
δε σ’ αγγίζω και παρανοώ.

Σαν χαμένος δορυφόρος χρόνια τριγυρνώ
σ’ ένα σύμπαν που μου μοιάζει τόσο πια μικρό.
Σαν χαμένος δορυφόρος χρόνια τριγυρνώ
κι όλο σου φωνάζω σ’ αγαπώ.