Φως μου
ξέχνα τα πάντα και πάμε ξανά
αφού δεν μας τρομάζουν εμάς τα βαθιά,
δυο καρδιές άμα ξέρουν μαζί να χτυπάνε
μια στιγμή σταματούν και ξανά ξεκινάνε.

Φως μου
άστο για πάντα να φύγει το χτες
απ’ τη στάχτη γίναν φωτιά οι ψυχές,
τόσο φως κάθε έρωτας κρύβει μεγάλος
που είναι ο ένας νησί και είναι θάλασσα ο άλλος.

Πάμε απ’ την αρχή
από την γη στην σελήνη
από την Πάρο στην Τζιά
και από την Κω, Σαντορίνη.
Πάμε απ’ την αρχή
κι αγάπη θυμάται μια καρδιά δυνατή
να αγαπά δεν φοβάται,
να αγαπά δεν φοβάται.

Φως μου
ξέχνα τα όλα αλλάζει ο καιρός
έχει τόσα σκοτάδια να σβήσει το φως,
μια αγκαλιά και το μπλε του ουρανού μόνο φτάνει
καλοκαίρι ξανά τον χειμώνα να κάνει.

Φως μου
άσε την λύπη να πει την χαρά
θέλει μόνο να σμίξουν στο φως δυο κορμιά,
και κρυφά όπως την άμμο θα σβήνει το κύμα
θα τους μάθει η καρδιά του χορού κάθε βήμα.

Πάμε απ’ την αρχή
από την γη στην σελήνη
από την Πάρο στην Τζιά
και από την Κω, Σαντορίνη.
Πάμε απ’ την αρχή
κι αγάπη θυμάται μια καρδιά δυνατή
να αγαπά δεν φοβάται,
να αγαπά δεν φοβάται.