Άγνωστοι.
Δεν έβλεπε ο ένας τον άλλο.
Είχανε απόσταση.
Έτυχε να βαδίζουν αντίθετα.
Ίσα που έβλεπε ο ένας τον άλλο.
Σιγά σιγά, καθώς προχωρούσαν, άρχισαν να διακρίνουν ο ένας τον
άλλο.
Πρώτα τις σκιές, ύστερα τις φιγούρες, ύστερα το περίβλημα, ένα-ένα
τα άκρα, τους ώμους, το πρόσωπο.
Τώρα δεν είχαν απόσταση.
Κατάπιε, σε μια στιγμή, ο ένας τον άλλο.
Δεν είχαν απόσταση.
Γνωστοί.
Δεν έβλεπε ο ένας τον άλλο.
Ξέχασε ο ένας να κρατά τον άλλο ζωντανό σε μια απόσταση.
Σ’ αυτήν ποτέ δεν σταματήσανε.