Λυπημένο δειλινό,
λυπημένο δειλινό,
λυπημένο δειλινό,
πώς με κάνεις η πονώ.

Ένα τέτοιο δειλινό
μια 'γάπη έσβησε
και με σύννεφα βαριά
η καρδιά μου γέμισε,
ένα τέτοιο δειλινό
η φωλιά μας γκρέμισε.

Λυπημένο δειλινό,
αχ, πώς με κάνεις και πονώ.

Αφού κλαις κι αφού πονάς,
αφού κλαις κι αφού πονάς,
αφού κλαις κι αφού πονάς,
γιατί δεν ξαναγυρνάς.

Ο σκληρός μας χωρισμός
και τους δυο μας πόνεσε
κι απορώ τόσος καημός
στην κσρδιά πώς χώρεσε.

Δίχως λόγο κι αφορμή
ο ντουνιάς μας χώρισε.

Λυπημένο δειλινό,
αχ, πώς με κάνεις και πονώ.