Γιατί μου κρύβεις τον καημό
που έχεις μες στα στήθια
και δεν μου λες για να χαρώ
πως μ’ αγαπάς στ’ αλήθεια.

Για σένα αδιάκοπα αγρυπνώ
κι όλο για σένα πίνω,
ότι κι αν έχω στη ζωή
για σένανε το δίνω.

Να μη θαρρείς πως πάντοτε
πιστά θα σ’ αγαπούνε
μπροστά θ’ ακούς το σ’ αγαπώ
και πίσω θα γελούνε.

Ο κόσμος τώρα αγαπά
μόνο για να γλεντήσει,
γιατί καρδιά δεν έχει πια
να ξέρει ν’ αγαπήσει.