Σε εμένα ξέσπαγα
να μην πληγώσω εσένα
μου ‘λεγες είσαι ένας άνθρωπος απλός.
Που κάνεις λάθη όπως κι εγώ
κι ήθελα έτσι να το δω
κι έκανα πάλι τελικά κακό σε μένα.

Θα σε σβήσω δίχως ενοχές,
τέλειωσαν συγνώμες κι αντοχές,
έκανες το λάθος μια ζωή να προσποιείσαι.
Κι αν πονέσεις δε μ’ απασχολεί
γιατί υπάρχει απόσταση πολύ
απ’ το να δηλώνεις άνθρωπος μέχρι να είσαι.

Δε θέλω τίποτα
να μοιραστώ μαζί σου
νιώθω για χάρη σου η καρδιά πως με μισεί.
Εγώ κρατούσα μια ζωή
με ότι σκότωνες εσύ
μα εσύ ξεγέλαγες και τη συνείδησή σου.

Θα σε σβήσω δίχως ενοχές,
τέλειωσαν συγνώμες κι αντοχές,
έκανες το λάθος μια ζωή να προσποιείσαι.
Κι αν πονέσεις δε μ’ απασχολεί
γιατί υπάρχει απόσταση πολύ
απ’ το να δηλώνεις άνθρωπος μέχρι να είσαι.