Πέτρες κι αγκάθια βρίσκω μπροστά μου
έμεινα μόνη στη συμφορά μου.
Σαν δυστυχήσεις ποιος σε ρωτάει
κι ο αδελφός σου σε λησμονάει.

Όλοι με ξέχασαν, όλοι μ’ αφήσαν
στη δυστυχία με λησμονήσαν.

Γκρεμούς και βράχους βρίσκω στο δρόμο
για συντροφιά μου έχω τον πόνο.
Τι θ’ απογίνω μονάχη τώρα
όπου και να ‘μαι έρχεται η μπόρα.

Όλοι με ξέχασαν, όλοι μ’ αφήσαν
στη δυστυχία με λησμονήσαν.