Άναψαν γύρω μου φωτιές
κάτι ανήξερες καρδιές
και κάψαν την χαρά μου.
Ρίξαν στην πλάτη μου βροχές
οι πιο δικές μου αγκαλιές
γκρεμός στα βήματά μου.

Κάθε πρωί κι άλλο κορμί
κάθε βραδιά στον πάτο
κι όταν το σούρουπο φανεί
μου λεν οι φίλοι με ρακί
πως παν’ οι πίκρες κάτω.

Μα εγώ με όνειρα μεθώ,
και τούτο τι το θέλω,
σ’ ένα τραγούδι θα πνιγώ
πάλι απ’ τη μάνα μου θα βγω
στα μάτια της θ’ ανέβω.

Ήρθαν στον ύπνο μου στιγμές
αγαπημένες απ’ τα χθες
που σφάζουν Παναγιά μου.
Κόκκινες τριανταφυλλιές
αρώματα και μαχαιριές
στα χίλια σώματά μου.

Κάθε πρωί κι άλλο κορμί
κάθε βραδιά στον πάτο
κι όταν το σούρουπο φανεί
μου λεν οι φίλοι με ρακί
πως παν’ οι πίκρες κάτω.

Μα εγώ με όνειρα μεθώ,
και τούτο τι το θέλω,
σ’ ένα τραγούδι θα πνιγώ
πάλι απ’ τη μάνα μου θα βγω
στα μάτια της θ’ ανέβω.