Πες μου τι κάνεις κρυμμένος εδώ
σ’ έναν κόσμο που όλα σου μοιάζουνε ξένα.
Πες μου τι ψάχνεις σ’ αυτήν τη γιορτή
αφού λες πως δεν αντέχεις κανέναν.
Κι ούτε σ’ αντέχει κανείς,
δεν σε θέλει κανείς.

Πες μου πώς νιώθεις να παίζεις μονάχος σου
σε μια παράσταση χωρίς θεατές.
Πες μου πώς νιώθεις να ζεις σ’ έναν τέλειο κόσμο
που υπάρχει μονάχα στο δικό σου μυαλό,
στο δικό σου κενό.

Πες μου τι θέλεις να κάνω για σένα
πες μου τι άλλο μπορώ να κάνω για σένα.
Αφού το ξέρεις πως είσαι
του εαυτού σου εσύ ο εχθρός.

Πες μου τι κάνεις σ’ αυτόν το γκρεμό
αφού δεν πρόκειται ποτέ σου να πέσεις.
Πες μου τι κάνεις κρυμμένος εδώ
σ’ έναν κόσμο που άλλο πια δεν αντέχεις.
Κι ούτε σ’ αντέχει κανείς,
δεν σ’ ακούει κανείς.

Πες μου πώς νιώθεις να βλέπεις τις γέφυρες
ξανά να γκρεμίζονται δίχως σεισμό.
Πες μου πώς νιώθεις να ζεις σ’ έναν τέλειο κόσμο
που υπάρχει μονάχα στο δικό σου μυαλό,
στο δικό σου κενό.

Πες μου τι θέλεις να κάνω για σένα
πες μου τι άλλο μπορώ να κάνω για σένα.
Αφού το ξέρεις πως είσαι
του εαυτού σου εσύ ο εχθρός.