Με δίχως δάκρυα πάντα θα σε κλαίω
όνειρο μετάξι, κρύσταλλο γυαλί.
Πως δεν σ’ αγάπησα σ’ όλους θα λέω
μα εσύ θα ξέρεις πως σ’ αγάπησα πολύ.

Εσύ θα ξέρεις μόνο, εσύ θα ξέρεις μόνο
πως κι όταν κάποιον άλλο θ’ αγκαλιάζω.
Εσύ θα ξέρεις μόνο, εσύ θα ξέρεις μόνο
με τ’ όνομα σου πάντα θα τονε φωνάζω,
και ας μετανιώνω.

Με δίχως δάκρυα πάντα θα σε κλαίω
θα σε ζωγραφίζω σ’ άγραφο χαρτί.
Πως δεν σ’ αγάπησα έτσι θα λέω
για να γλυκαίνω της ψυχής μου τη ντροπή.

Εσύ θα ξέρεις μόνο, εσύ θα ξέρεις μόνο
πως κι όταν κάποιον άλλο θ’ αγκαλιάζω.
Εσύ θα ξέρεις μόνο, εσύ θα ξέρεις μόνο
με τ’ όνομα σου πάντα θα τονε φωνάζω,
και ας μετανιώνω.