Πριν από σένα ζούσα για μένα
απλά υπήρχε η καρδιά, δε χτυπούσε,
ήρθες σαν όνειρο, ήρθες σαν ψέμα
κι έκανε σαν τρελή, δεν σταματούσε.

Εσύ μ’ αλλάζεις, ψηλά μ’ ανεβάζεις
με προσγειώνεις όταν φεύγεις μακριά,
ανησυχώ, σχεδόν με τρομάζεις
όταν δεν σ’ έχω αγκαλιά.

Είσαι η πρώτη και η τελευταία σκέψη μου
γιατί γεμίζει από σένα το μυαλό.
Είσαι η πρώτη και η τελευταία λέξη μου
κάθε μου πρόταση κλείνει με σ’ αγαπώ.

Είσαι η πρώτη και η τελευταία έννοια μου
όταν ξυπνάω πλάι σου κάθε πρωί.
Είσαι το γκάζι στο αμάξι και τα φρένα μου
που μ’ οδηγούν στο θάνατο ή στη ζωή.

Πριν από σένα ζούσα για μένα
ίσα το σώμα μου που προχωρούσε,
ήρθες σαν όνειρο, ήρθες σαν ψέμα
κι έγινες δύναμη που το κινούσε.

Εσύ μ’ αλλάζεις, ψηλά μ’ ανεβάζεις
βλέπω αλλιώς ξανά τη ζωή,
μ’ εξουσιάζεις, σαν με κοιτάζεις
σου δίνω υπόσχεση παντοτινή.

Είσαι η πρώτη και η τελευταία σκέψη μου
γιατί γεμίζει από σένα το μυαλό.
Είσαι η πρώτη και η τελευταία λέξη μου
κάθε μου πρόταση κλείνει με σ’ αγαπώ.

Είσαι η πρώτη και η τελευταία έννοια μου
όταν ξυπνάω πλάι σου κάθε πρωί.
Είσαι το γκάζι στο αμάξι και τα φρένα μου
που μ’ οδηγούν στο θάνατο ή στη ζωή.