Ξέρω που πάω
στο χωματόδρομο εκεί που ήταν το ρέμα,
ξέρω που πάω
στις πικροδάφνες και στην πλεκτομηχανή.

Όπου αγαπάω
πατρίδα γίνεται το παιδικό μου ψέμα,
όπου αγαπάω
γίνεται κήπος κάθε κάμαρα αδειανή.

Άμα δεν ξέρεις από μόνος σου που πας
κανείς αέρας δε θα 'ρθει να σε φυσήξει.
Άμα δε μάθεις να κοιτάς όπου αγαπάς
και να 'ναι δίπλα σου κανείς δε θα στο δείξει.

Ξέρω που πάω
στο τραπεζάκι του Καπρίς με τη Σεράνο,
ξέρω που πάω
στο Αλεξάντερ, στο Κρυστάλ και στο Φλερύ.

Όπου αγαπάω
πατρίδα γίνεται το παιδικό μου πιάνο,
όπου αγαπάω
τραγούδι γίνεται η σελίδα η αδειανή.

Άμα δεν ξέρεις από μόνος σου που πας
κανείς αέρας δε θα 'ρθει να σε φυσήξει.
Άμα δε μάθεις να κοιτάς όπου αγαπάς
και να 'ναι δίπλα σου κανείς δε θα στο δείξει.