Λίγες κουβέντες καθαρές κι ένα σου βλέμμα.
δεν έχω μάθει έτσι τη συναλλαγή.
Αν θες να νιώσω ασφαλής πες μου ένα ψέμα.
για να πιστέψω πες επίπεδη τη γη.
Μην αναλύεις τη στιγμή στρίψε ένα κέρμα,
ν’ αποφασίσει πως και πόσο η στιγμή.

Για πάντα,
άλλος ένας μύθος
για κάτι ανθρώπους γραφικούς.
Ασ’ την καρδιά μου μες στο στήθος,
και κάνε πως δεν την ακούς.

Λίγες κουβέντες καθαρές κι ένα σου χάδι
κάλλιο να μ’ έριχνες αμέσως στη φωτιά.
Θα προτιμούσα να ‘σουν μόνο για ‘να βράδυ
παρά να σφάλιζες την πόρτα με καρφιά.
Θα προτιμούσα ένα ξώφαλτσο σημάδι
παρά ένα χτύπημα που φτάνει πιο βαθιά.

Για πάντα,
άλλος ένας μύθος
για κάτι ανθρώπους γραφικούς.
Ασ’ την καρδιά μου μες στο στήθος,
και κάνε πως δεν την ακούς.