Πρώτα μου έλεγες μ’ αγάπαγες
κι ύστερα είπες δεν σε νοιάζει.
Πήρες τα όνειρα και έφυγες
κι έμεινα μόνη στο σκοτάδι.

Μα ήρθε η ώρα που μετάνιωσες
η πιο γλυκιά η ώρα,
κάψε με τώρα, κάψε με
κι ας ξεχαστούνε όλα.

Κάψε με, κάψε με και ρίξε με
στην αγκαλιά σου πάλι,
ο γυρισμός σου τις πληγές
του χωρισμού να γιάνει.

Στο σταυροδρόμι που χωρίσαμε
έμεινα μόνη στο σκοτάδι.
Έμεινα μόνη να σε σκέφτομαι
και να με τρώει το μαράζι.

Μα ήρθε η ώρα που μετάνιωσες
η πιο γλυκιά η ώρα,
κάψε με τώρα, κάψε με
κι ας ξεχαστούνε όλα.

Κάψε με, κάψε με και ρίξε με
στην αγκαλιά σου πάλι,
ο γυρισμός σου τις πληγές
του χωρισμού να γιάνει.