Όλος ο κόσμος σαν σε δει
πως έχω δίκιο θα μου πει
για σένανε που ξενυχτάω.

Και κάθε βράδυ που πονώ
που να βρω γη και ουρανό
κάπου να πάω να κρυφτώ
να μη σε βλέπω και πονάω,
να πάψω πια να σ’ αγαπάω.

Παραπονάκι μου, κρυφό μεράκι μου
είσαι για μένα πυρκαγιά.
Μ’ έκαψες, μ’ έλιωσες, μαράζι έβαλες
μες στη φτωχή μου την καρδιά.

Όλος ο κόσμος είσαι εσύ
γη κι ουρανός είσαι μαζί
στον άλλο κόσμο που θα πάω.

Θα πάψω πια να σ’ αγαπώ
παράπονο μες στη ζωή
το ‘χω και λιώνω σαν κερί
αν δε σε βλέπω υποφέρω
και που θα βγει αυτό δεν ξέρω.

Παραπονάκι μου, κρυφό μεράκι μου
είσαι για μένα πυρκαγιά.
Μ’ έκαψες, μ’ έλιωσες, μαράζι έβαλες
μες στη φτωχή μου την καρδιά.