Άραγε να ’σαι όπως παλιά
μ’ ένα ποτάμι να κυλάει στην καρδιά
όταν βρεθούμε, θα σε γνωρίσω
ή κάποια ξένη θα δω.

Βράδιασε όπως την πρώτη φορά
που σε περίμενα κι ήρθες αργά
κι έχει μια ψύχρα μέσα στη νύχτα
ίδιο ξανά σκηνικό.

Σε περιμένω κι όμως το ξέρω
δε θα μου βγει σε καλό.

Ήσουν λουλούδι και γκρεμός
στου δειλινού τα μονοπάτια
ήσουν σκοτάδι, ήσουν φως
στ' άδεια μου μάτια.

Άραγε να ’σαι όπως παλιά
ίδιο χαμόγελο, ίδια αγκαλιά
τώρα ο δρόμος σε βγάζει εμπρός μου
σε φέρνει πάλι εδώ.

Σε περιμένω κι όμως το ξέρω
δε θα μου βγει σε καλό.

Ήσουν λουλούδι και γκρεμός
στου δειλινού τα μονοπάτια
ήσουν σκοτάδι, ήσουν φως
στ' άδεια μου μάτια.

Άραγε να ’σαι όπως παλιά.