Σε ξέχασα σαν κάποιο πρωινό
που την αυγή του έχασα,
σαν κάποιο δρόμο που δεν έχει κίνηση.
τώρα να σ’ έβλεπα δεν θα ‘νιωθα συγκίνηση.

Κι εσύ στη σκέψη μου γυρνάς σαν υπνοβάτης
θέλεις να δώσεις τις δικές σου παραστάσεις.
Να εξουσιάζεις το μυαλό μου και το σώμα μου
και να ‘χω πάντα τ’ όνομα σου μες στο στόμα μου.
Σε ξέχασα, σε ξέχασα, σε ξέχασα.

Σε ξέχασα σαν κάποιο βραδινό
που την βραδιά μου πέρασα,
σαν μια αγάπη που για λίγο κέρδισα.
όλα τα έσβησα να μην μετρώ τι έζησα.

Κι εσύ στη σκέψη μου γυρνάς σαν υπνοβάτης
θέλεις να δώσεις τις δικές σου παραστάσεις.
Να εξουσιάζεις το μυαλό μου και το σώμα μου
και να ‘χω πάντα τ’ όνομα σου μες στο στόμα μου.
Σε ξέχασα, σε ξέχασα, σε ξέχασα.