Στο καφενείο με το φίλο συντροφιά
έξω το κρύο μέσα μαύρη συννεφιά,
τα λέμε απόψε οι δυο κι ούτε νοιάζεσαι σταλιά
παλιό το καφενείο κι η αγάπη μας παλιά.

Παλιό και το καράβι που σε πήγαινα ταξίδι
στο Γαλαξίδι περιμένει κάθε αυγή,
το Μάη δυο ‘χα τάξει στο δεξί σου δαχτυλίδι
κι εσύ με ξύδι να μου κάψεις την πληγή.

Στο καφενείο με το φίλο αγκαλιά
κλαίμε κι οι δυο σαν τα έρημα πουλιά
και πώς να πούμε αντίο που δε βγαίνει πια μιλιά
παλιό το καφενείο κι η αγάπη μας παλιά.

Παλιό και το καράβι που σε πήγαινα ταξίδι
στο Γαλαξίδι περιμένει κάθε αυγή,
το Μάη δυο ‘χα τάξει στο δεξί σου δαχτυλίδι
κι εσύ με ξύδι να μου κάψεις την πληγή.