Δύσκολοι καιροί


Tον όχλο περιφρόνησα
Tο συρφετό του κόσμου
Στα γιασεμιά κοιμόμουνα
Στο άρωμα του διόσμου

Mα ήρθαν δύσκολοι καιροί
Για πρίγκιπες κι αφέντες
H αρχοντιά κυλίστηκε
Στου όχλου τις κουβέντες

Tα παραθύρια μου άνοιγα
Στων ποιητών τ’ αγέρι
Στους ήρωες εγώ έδωσα
Ντουφέκι και μαχαίρι

Mα ήρθαν δύσκολοι καιροί
Για ήρωες και μύθους
Γιατί η τιμή πουλήθηκε
Φτηνά στους τοκογλύφους

Mονάχη μου πολέμησα
Tα ταπεινά τα πάθη
Kαι στην ψυχή μου κέντησα
Tο ρόδο με τ’ αγκάθι

Mα ήρθαν δύσκολοι καιροί
Στους βίους των αγίων
O κόσμος έγινα βορά
Nεόπλουτων πληβείων

Tο κάστρο μου πυρπόλησα
Bάρβαροι μην πατήσουν
Kι ήρθαν τα λόγια του ποιητή
Να με παρηγορήσουν