Θα πιω τ’ αμίλητο νερό
ξανά μην τραγουδήσω
του νόστου κόβω το φτερό
δεν θα γυρίσω πίσω.

Αυτό που δεν γεννήθηκε
μονάχα δεν πεθαίνει
και όποιος τρις αρνήθηκε
θεό καταλαβαίνει.

Κουβέντα είμαι στη σκοπιά
στη μοναξιά τσιγάρο
τα παίζω όλα μια ζαριά
και δεν φοβάμαι χάρο.

Θα βρω τα χνώτα του χιονιά
τη χαίτη του ανέμου
και με το δάκρυ του φονιά
θαμπώνεις ουρανέ μου.